Het is inmiddels 2019, de kwalitatieve ontwikkeling van de echografie-apparatuur is snel gegaan. Vergeten zijn de korrelige beelden waarop we de anatomie en pathologie beter kunnen raden dan beoordelen. Toch komt het voor dat ik opgetrokken wenkbrauwen waarneem bij sommige medici en paramedici waar het gaat over de inzetbaarheid en de kwaliteit van de echobeelden en de diagnostische waarde daarvan. Men schat de ‘diagnostic accuracy’ van ultrasound kennelijk niet erg hoog in en gaat liever af op fingerspitzengefühl en diagnostische testen met al of niet gestapelde uitkomsten en steunbewijs. Merkwaardigerwijs worden de resultaten van röntgen en MRI-onderzoek niet vaak in twijfel getrokken…

In mijn optiek is het beter om de echografische beeldvorming naar voren te halen in het anamnestische denk- en beslisproces zodat bij de behandeling van musculoskeletale aandoeningen meteen gekozen kan worden voor een ter zake doende behandeling.

Een lezenswaardig artikel dat deze mening ondersteunt: Diagnostic Accuracy of Ultrasonography in Evaluation of Knee Injuries with Magnetic Resonance Imaging Correlation (AMANDEEP SINGH, INDERMEET MANGAT, CL THUKRAL, KAMLESH GUPTA, 2018)

De conclusie uit dit onderzoek spreekt voor zich:

Based on our results, it can be concluded that USG is an effective imaging modality that has a positive effect on the management of many patients presenting with knee injuries. Knee USG has high accuracy in diagnosing collateral ligament and meniscal tears. A wide availability, lower cost and better tolerability of USG make it a modality of first choice for evaluation of knee ligamentous and meniscal tears. MRI can be reserved for patients with suspicious USG results.