vervolg van…deel 3

Voor fysiotherapeuten, zorgprofessionals en andere geïnteresseerden:

Niemand weet precies hoe low grade inflammations zich gedragen in de tijd en wanneer ingrijpen met ontstekingsremmers zinvol is. Daarbij komt de vraag of  ontstekingsremmers effectief zijn voor de diversiteit aan ontstekingen; kunnen wij deze ontstekingen wel de baas met de huidige medicijnen [A.R.V.]?

De behandeling:

*Op mentaal gebied is het verstandig de behandeling te focussen op: gedrag, motivatie en stemming.

*Op het fysieke vlak: gedoseerde rust en ademhalingsoefeningen gecombineerd met een dieet en een activeringsprogramma dat een trainingsduur behelst van minimaal drie maal een uur per week. In dat trainingsprogramma zou naast de aerobe component ook voldoende ruimte moeten worden ingeruimd voor krachtoefeningen. De trainingsprogramma’s dienen minimaal drie maanden te worden volgehouden…

Voor de onderdelen uit bovengenoemd trainingsprogramma bestaat geen hard wetenschappelijk bewijs; duidelijk is wel dat de toegepaste combinatie van die onderdelen tendeert naar positieve effecten.

En de echografie, heeft die hier ook nog mee van doen? Hier kan ik alleen op persoonlijke titel spreken. Het komt vaak voor dat bij onderzochte patiënten geen duidelijk ‘anatomisch substraat ‘ aangetroffen wordt, maar wel alle kenmerken van ontstekingen gevonden worden die volledig asymptomatisch zijn. Onbegrepen ontstekingsactiviteit zou kunnen duiden op low grade ontstekingen. In de literatuur vond ik die gedachte nog niet terug. 

Heeft u hier als echografist of zorgprofessional ideeën over neem dan contact op met: www.echoprocedures@gmail.com.

Mijn dank gaat uit naar de schrijvers (Meijer, ten Cate en Ruitenbeek) van het vermelde artikel in het Nederlands Tijdschrift voor Fysiotherapie: wat een werk, wat inspirerend geschreven!