Voor fysiotherapeuten:

Taperen van medicijnen: wat is dat?

Taperen: De dosering van een medicijn wordt subtiel afgebouwd naar nul of zodanig dat het werkzame bestanddeel nog net aanwezig is in de bloedbaan.

Subtiel is in dit geval erg subtiel; er is geen sprake van een halfje meer of minder maar van een korreltje erbij of eraf net zolang dat de patient zélf ervaart en bepaalt waar het omslagpunt ligt van wel/geen werkzaamheid!

Taperen van medicijnen staat al een tijdje in de belangstelling maar wordt nog niet veel toegepast omdat het (aanvankelijk) extra kosten met zich mee zou brengen en belastend zou zijn voor huisartsen omdat die vaker het gesprek moeten aangaan met de patient over de vorderingen van de afbouw van medicatie waarvan de patient – in meer of mindere mate – afhankelijk is van geworden.

De medicijnen die problemen kunnen geven bij het afbouwen zijn met name antidepressiva en antipsychotica maar ook kalmeringsmiddelen en slaapmedicatie. Afbouwen lukt tot op heden slecht of met heel veel pijn en moeite.

De lage doseringen die nodig zijn om  stap voor stap af te bouwen tot nul of tot een dosis die nog net werkzaam is zijn nu niet beschikbaar en de afbouwschema’s die nu gehanteerd worden voldoen niet omdat iedereen anders op een bepaalde dosering reageert.

Met tapering kunnen de (onttrekkingsklachten)klachten voorkomen worden die het gevolg zijn van te snelle dosisverlaging; daarnaast bestaat de mogelijkheid de dosis geleidelijk op te voeren tot het moment komt dat de patient de werkzaamheid van het middel als voldoende ervaart.

 

wordt vervolgd:

Hoe ziet de medicatie bedoeld voor tapering eruit?

Wat moet een fysiotherapeut met deze kennis?